Kolczyki w sutkach, a nawet w łechtaczce lub penisie? Wierna kopia portretu Mona Lisy na plecach? To dla profesjonalnego studia tatuażu i piercingu bułka z masłem.

Mimo że wchodząc do Europy powinniśmy się wstydzić wielu rzeczy, jak choćby stanu dróg, to poziom oferowanych w owych studiach usług nie odbiega od europejskich standardów.

Wszystko na ciele

Boom na ozdabianie ciała artystycznymi tatuażami rozpoczął się w Polsce na początku lat 90. i trwa do dzisiaj. Wcześniej na przedramionach i torsach naszych rodaków pojawiały się tatuaże w postaci serc przebitych strzałą, kotwic i tym podobnych „dzieł”, którym bliżej było do więziennej celi, niż do artystycznej estetyki. O ile więc posiadacz rozmytej kotwicy na przedramionach zakrywa ją dzisiaj wstydliwie naciągając rękawy, to jego współczesny odpowiednik z dumą prezentuje smoki, drapieżne ptaki, portrety rockowych idoli i aktorów, kwiaty, delfinki, skorpiony, symbole celtyckie i egipskie, zdjęcie żony, świadectwo maturalne, kod kreskowy, a nawet reprodukcje obrazów Beksińskiego, Rubensa czy Breughla.

Wytatuować można dosłownie wszystko, co podsunie nam wyobraźnia. A jeśli ta nas zawiedzie, to w odwecie czekają katalogi z tysiącami gotowych wzorów. – Trudno mówić o modzie na określony wzór, najbardziej popularne są jednak od wielu lat tribale, nieokreślone bliżej wzory przypominające celtyckie i egipskie motywy, wypełnione czernią – twierdzi Wiesław Cisowski od 10 lat prowadzący studio tatuażu.

W ostatnich latach wzrósł też procent tatuujących się pań. O ile jednak męski tatuaż spełnia w większości rolę manifestacyjno-prowokacyjną, o tyle kobiety nadają mu charakter głównie dekoracyjny. Wybierają tatuaże niewielkie, w dyskretnych miejscach jak łopatka, pośladki, a nawet łono.

Rozwojowi tatuażu na pewno pomaga masowa kultura, której idole tacy jak Pamela Anderson czy Bon Jovi prezentują swoje tatuaże w kolorowych magazynach i filmach. Nasze rodzime gwiazdy show biznesu nadążają za światowymi trendami. Polscy kinomani mogli dokładnie przyjrzeć się konikowi morskiemu na ramieniu Bogusława Lindy w „Sarze”, a fani rocka podziwiają nie tylko głos, ale i misterny rysunek na skórze Agnieszki Chylińskiej. Wszystko to przyczyniło się do zwiększenia społecznej akceptacji tatuażu i zmiany jego „gitowsko-więziennego” charakteru na zjawisko uznawane za bardzo trendy.

Bezpieczne czy nie?

Zdaniem Wiesława Cisowskiego, mimo że w dziedzinie tatuażu jesteśmy już w Europie, to jednak w piercingu w tej Europie nie będziemy jeszcze długo. Czyżby potencjalnych amatorów wbijania w swoje ciało kolczyków odstraszały obawy natury zdrowotnej? Trudno w to uwierzyć, jeśli weźmie się pod uwagę sterylne warunki pracy zarówno podczas tatuowania, jak i kolczykowania: jednorazowe narzędzia, sterylność i comiesięczne kontrole Sanepidu, które w połączeniu z gumowymi rękawiczkami na dłoniach pracowników, nasuwają na myśl salę chirurgiczną. Do zabiegów używa się najwyższej jakości materiałów. – Używam angielskich kolczyków ze stali tytanowej, implantowej lub chirurgicznej. Wszystkie mają międzynarodowe atesty (Polska jeszcze takich atestów nie wydaje – przyp. red.). Kolczyki rodzimej produkcji są co prawda tańsze, ale zawierają za duże ilości niklu i innych związków chemicznych powodujących podrażnienia – zaznacza Wiesław Cisowski, od sześciu lat właściciel kolczyka w języku. Jednak lekarze dermatolodzy są w tej kwestii nieprzejednani: – Nie pozwoliłabym swoim dzieciom ani na wykonanie tatuażu, ani piercingu – twierdzi stanowczo Marzena Ciszkiewicz-Wawak, dermatolog. – Zarówno tusz, jak i kolczyki to ciało obce. W swojej praktyce lekarskiej niejednokrotnie miałam do czynienia z ropiejącymi stanami zapalnymi miejsc, które próbowano w ten sposób przyozdobić – dodaje.

Polemizując z taką opinią Wiesław Cisowski twierdzi, że stany zapalne to efekt zaniedbań samych klientów. – W naszym salonie każdy dostaje ulotkę informującą, jak do takiego stanu nie dopuścić. Jeden z naszych klientów dopiero przy czwartym tatuażu nauczył się o niego dbać.

Wciąż szokujące?

Czy jednak opinia lekarzy dermatologów jest jedyną przyczyną naszej niechęci do odwiedzin w salonach tatuażu? Przecież lekarze od lat trąbią o szkodliwości palenia, siedzącego trybu życia i innych zjawisk, których jednak nie wyeliminowaliśmy z naszego życia. – W naszej kulturze jest mocno zakorzeniony stereotyp tatuażu więziennego. Cyngwajs, czyli wytatuowana pod okiem kropka, tak jak wytatuowane na ramionach stopnie wojskowe, świadczyły o przynależności do zakazanej, więziennej subkultury – tłumaczy socjolog Mateusz Koniński. – Z kolei kolczyki w miejscach innych niż uszy kojarzą się w naszym społeczeństwie z potomkami markiza de Sade, czyli amatorami sadomasochistycznego seksu. Jeśli dodamy tutaj awersję estetyczną, którą budzą często ludzie ozdabiający w ten sposób swoje ciała, to otrzymamy mieszankę hamującą, wbrew światowej modzie, rozwój tego, co zachodni świat już praktycznie zaakceptował – dodaje Mateusz Koniński.

– Społeczeństwo nie jest u nas jeszcze gotowe na przyjęcie ze spokojem na przykład nauczyciela z kolczykiem w twarzy lub tatuażem – stwierdza Wiesław Cisowski. – Żyjemy stereotypami, oceniamy ludzi głównie za wygląd, nie interesujemy się tym, co mają wewnątrz. A przecież, jeśli przekłuwam dziewczynie sutki, to nie oznacza to, że jest ona sadomasochistyczną nimfomanką – dodaje. Mimo wszystko tatuaż lub kolczyk w nietypowym miejscu pozostaje swoistym „piętnem”, ponieważ wiele osób postrzega go jako znamię człowieka pozostającego poza normą, podążającego złą drogą. – W przyozdabianiu ciała tkwi psychiczna potrzeba wyróżnienia się, czasami czysto estetyczna, bo obrazek jest ładny, lub też symboliczna. Ta druga wiąże dany wzór z jakimś wydarzeniem z życia tatuowanego lub określa jakąś cechę jego osobowości, na przykład pitbul na ramieniu ma świadczyć o wojowniczym charakterze – tłumaczy psycholog Aleksandra Weiss. Socjolog Mateusz Koniński uzupełnia tę teorię o stwierdzenie, że osoby tatuujące się lub wbijające sobie kolczyki w różne części ciała uznają taką ozdobę za prymitywną, pierwotną, a przez to pozostającą w opozycji do poglądów „porządnych obywateli”. Dla nich tatuaż pozostaje swoistą prowokacją, a nawet oznaką buntu przeciwko „społeczeństwu hipokrytów” i współczesnej, masowej cywilizacji. Paradoksem więc może wydać się fakt, że w ostatnich latach specyficzne ozdabianie ciała swój rozwój zawdzięcza właśnie popkulturze, a w szczególności muzyce rockowej. Taka próba wyróżnienia się z tłumu, zaistnienia jako charakterystyczna jednostka w momencie tak dużego upowszechnienia się tatuażu i piercingu, wydaje się nielogiczna. – Jeśli każdy będzie posiadał tatuaż, to wyróżniać się będą ci, którzy tego tatuażu mieć nie będą – mówi Aleksandra Weiss. W naszym kraju do takiej sytuacji chyba jednak szybko nie dojdzie. Chociaż trzeba stwierdzić, że mimo kontrowersji wokół przyozdabiania ciała tatuażami, jest to dziedzina, której nie musimy się wstydzić w Europie. Co zaś do kolczyków, to choć daleko nam w tej kwestii do Anglii, i tak jesteśmy znacznie bliżej Europy niż nasze rolnictwo, które z problemem kolczykowania zwierząt nie umie sobie poradzić już od wielu lat…

Historia tatuażu

Chociaż pierwsze ślady tatuażu na ludzkiej skórze pochodzą z mumii egipskiej kapłanki z 2 tys. lat p.n.e., a wcześni chrześcijanie jako znak rozpoznawczy tatuowali sobie na piersiach znak krzyża lub ryby, to swój rozwój zawdzięcza on morskim wyprawom w XVII w. W tedy to angielski żeglarz James Cook przywiózł z wyprawy wytatuowanego mieszkańca Tahiti i słowo „tatau” oznaczające w tamtym języku „malowidło”. W 1890 r. wynaleziono elektryczną maszynkę do tatuażu, co wpłynęło na jego szybki rozwój. I chociaż w swojej historii ma on tak niechlubne momenty jak tatuowanie na przedramionach więźniom obozów koncentracyjnych numeru identyfikacyjnego, to rewolucja dzieci kwiatów, a następnie punk rock przyczyniły się do jego współczesnego rozkwitu. Punk rock to również renesans związanego z tatuażem piercingu, czyli ozdabiania ciała kolczykami.

Ile to kosztuje?

Koszt tatuażu zależy głównie od jego wielkości i stopnia trudności wykonania. Najczęściej robi się tatuaże w cenie około 150 zł – tyle zapłacimy za wzór wielkości pudełka od zapałek. Na tatuaż 10 x 10 cm wydamy od 300 zł.

Zabieg piercingu to koszt co najmniej 100 zł, łącznie z kolczykiem. Cena może wzrosnąć i do 250 zł, jeśli zdecydujemy się na umieszczenie kolczyka w wargach sromowych.

Na co uważać?

Dermatolodzy i tatuażyści zgadzają się w dwóch kwestiach: